Marita SOLBERG
Marita SOLBERG
Norweska sopranistka Marita Solberg, jako Mimi, której nie można zapomnieć – na najwyższym międzynarodowym poziomie (…). Oto wrażenia recenzenta magazynu Opera Now, po debiucie Marity Solberg w roli Mimi w Cyganerii G. Pucciniego w Narodowej Operze Norweskiej. Roli, która przyniosła jej nie tylko znakomite recenzje, ale przede wszystkim Nagrodę Norweskich Krytyków Muzycznych.
Kamieniem milowym na artystycznej drodze Marity Solberg było zwycięstwo w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Królowej Sonii w Oslo, które odniosła w 2001 roku. Warto podkreślić, że Marita Solberg jest pierwszą Norweżką, która zdobyła najwyższą nagrodę w tym prestiżowym konkursie. Niemniej istotna była nagroda zdobyta w Międzynarodowym Konkursie Belvedere im. Hansa Gabora w Wiedniu, czy nagroda Fundacji Toma Wilhelmsensa przy Narodowej Operze Norweskiej, przyznana młodej śpiewaczce w 2011 roku.
Sukcesy konkursowe zaowocowały koncertami ze wszystkimi uznanymi orkiestrami w Norwegii, m.in. z Norweską Orkiestrą Radiową, Filharmonikami z Oslo i Bergen, Orkiestrą Symfoniczną Trondheim. W niedługim czasie śpiewaczka zaczęła występować poza granicami kraju. Koncertowała m.in. w Danii, Rosji, Hiszpanii, Holandii, Stanach Zjednoczonych i Izraelu. Występowała w Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Teatro Real w Madrycie i w Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu.
W 2002 roku zadebiutowała w Operze w Oslo w roli Paminy w Czarodziejskim Flecie Mozarta. Pośród zachwyconych krytyków dały się słyszeć głosy twierdzące, iż była to najlepsza Pamina w historii tego teatru. W latach 2006 – 2008 współpracowała z Staatstheater w Stuttgarcie, a w 2008 roku została czołową śpiewaczką w zespole Norweskiej Opery Narodowej.
Pośród najważniejszych ról operowych artystki, należy wymienić Giuliettę w I Capuleti e i Montecchi, Neddę w I Pagliacci w Norweskiej Operze Narodowej, Hrabinę w Weselu Figara w Teatro La Fenice. Śpiewała także partie m.in.: Michaëli w Carmen, Paminy w Czarodziejskim Flecie, Servilii w Łaskawości Tytusa, Marceliny w Fidelio. Na festiwalu w Glyndebourne zadebiutowała w roli Zerliny w Don Giovannim.
W repertuarze koncertowym Marity Solberg znajdują się dzieła różnych epok – od baroku po współczesność. Wykonywała m.in. III Symfonię H. M. Góreckiego, Stworzenie Świata i Cäcilienmesse Haydna, Mszę uroczystą ku czci św. Cecylii Gounoda, Pasje Janową i Mateuszową, Oratorium na Boże Narodzenie Bacha, Odę do Św. Cecylii Purcella, Orfeusza Pergolesiego, Mesjasza Haendla, Mszę Koronacyjną, Wielką Mszę c-moll, Exultate Jubilate i Requiem Mozarta, Eljasza Mendelssohna, Requiem Faure, Symfonie II i IV Mahlera, Sieben frühe lieder Berga, Glorię Poulenca, Ein deutsches Requiem Brahmsa.
Artystka regularnie współpracuje z Les musiciens de Louvre i Orchestre de Paris. Śpiewała także z BBC Symphony Orchestra, Mahler Chamber Orchestra, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Norwegian Baroque Orchestra czy Gotenburg Symphony Orchestra.
Występowała pod batutami takich dyrygentów, jak Zubin Mehta, Neeme Järvi, Michel Plasson, Rinaldo Alessandrini, Andreas Spering, Paul McCreesh.
Najważniejsze miejsce w dyskografii Marity Solberg zajmują nagrania Peer Gynt i pieśni z towarzyszeniem orkiestry Edwarda Griega, zarejestrowanych dla wytwórni BIS z Filharmonikami z Bergen.