Leonid Chizhik

Leonid Chizhik

Leonid Chizhik, który w czasie zimnej wojny był określany przez amerykańskich krytyków najlepszym pianistą jazzowym za żelazną kurtyną, od początku lat siedemdziesiątych – jako solista i wraz z założonym przez siebie trio – przecierał szlaki dla muzyki jazzowej w najważniejszych ośrodkach kulturalnych byłego Związku Radzieckiego. Europejska prasa określała go wówczas muzyczną supergwiazdą oraz europejską odpowiedzią na Keitha Jarreta. Dzięki wsparciu Gidona Kremera – pomimo zakazu opuszczania kraju – artyście udało się przedostać na Zachód. Występy podczas Tokyo Summer Festival, festiwalu Jazz-Piano-Stars w Brazylii, Berlin Jazzfest, w operze w Zurychu, Gasteigu w Monachium, Theatre de la Ville w Paryżu, Konzerthaus w Wiedniu i podczas Castle Festival w Ludwigsburgu stały się spektakularnymi sukcesami pianisty.

Leonid Chizhik jest znany z przekraczania – czy raczej nieuznawania – granic pomiędzy klasyką
a jazzem. Wyznając ideę syntezy sztuk, przygotowuje i prezentuje publiczności specjalne programy koncertowe, jak choćby: Mozart i Jazz, Mahler i Jazz, Czajkowski i Jazz. Grywa recitale, podczas których improwizuje inspirując się obrazami Chagala czy Matisse’a. W 2000 r. Leonid Chizhik nagrał wraz z Gidonem Kremerem i jego orkietrą kameralną Kremerata Baltica swą kompozycję – Fantasy-Variations na temat z Sonaty A-dur (op.331) Mozarta.

Od 1991 roku Leonid Chizhik mieszka i pracuje w Monachium. Jest wykładowcą uniwersytetów w Monachium i Weimarze.