ETR

Antoni Wit

Antoni Wit

W Krakowie dyrygenturę studiował u Henryka Czyża. Ukończył też prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Muzyka jednak zwyciężyła w życiu Antoniego Wita. W latach 1967-69 był dyrygent-asystent Witolda Rowickiego w Filharmonii Narodowej w Warszawie. W 1970 roku został dyrygentem Orkiestry Filharmonii Poznańskiej. Tu też powraca po półwieczu, by wraz z Filharmonikami Poznańskimi i poznańską publicznością świętować pięćdziesięciolecie działalności artystycznej.

Antoni Wit jest jednym z najwybitniejszych dyrygentów polskich. Swoją pozycję zdobył zarówno długą współpracą z najważniejszymi orkiestrami polskimi, jak i gościnnymi występami z czołowymi zespołami zagranicznymi.

Od 1998 roku artysta prowadzi też działalność pedagogiczną – jest profesorem dyrygentury Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Antoni Wit był dyrektorem artystycznym Filharmonii Pomorskiej, a następnie – Orkiestry i Chóru Polskiego Radia w Krakowie. Przez 17 lat – od 1983 do 2001 roku – kierował Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (dawniej: Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia), z którą dał niemal 600 koncertów, odbył mnóstwo zagranicznych tournées, nagrał prawie 100 płyt – w tym komplet dzieł na orkiestrę Witolda Lutosławskiego dla firmy Naxos. W latach 2002-2013 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Narodowej w Warszawie, a w 2013 roku został dyrektorem artystycznym Orquesta Sinfónica de Navarra (Hiszpania).

Szczególne miejsce w jego działalności zajmuje muzyka polska. Pod batutą Antoniego Wita dokonano wielu światowych prawykonań , między innymi utworów Jana Oleszkiewicza, Krzysztofa Pendereckiego, Bronisława Kazimierza Przybylskiego, Wojciecha Kilara, Aleksandra Lasonia, Krzysztofa Meyera, Stanisława Krupowicza, Pawła Szymańskiego, Włodzimierza Kotońskiego, Eugeniusza Knapika, Tadeusza Wieleckiego, Andrzeja Dziadka, Macieja Jabłońskiego.

Za pulpitem dyrygenckim artysta stawał niemal we wszystkich znaczących ośrodkach muzycznych Europy oraz w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Meksyku, Izraelu, Brazylii, Argentynie, Japonii, Hongkongu, Korei Południowej, Australii, Nowej Zelandii, Chinach i na Tajwanie. Dyrygował takimi zespołami jak: Berliner Philharmoniker, Philharmonia Orchestra London, Staatskapelle Dresden, Tokyo Symphony Orchestra, Orchestra del Teatro Verdi (Triest), RAI (Rzym, Mediolan, Turyn), La Fenice Orchestra (Venezia), Teatro di Genova, Teatro Comunale di Bologna, RSO Berlin, WDR Köln, SDR Stuttgart, NDR Hamburg, Orchester der Beethovenhalle (Bonn), Dresdner Philharmonie, Filharmonia w Tampere (Finlandia), BBC Symphony Orchestra London, Royal Philharmonic Orchestra, The London Philharmonic Orchestra, BBC Scottish Symphony Orchestra, BBC Welsh Symphony Orchestra, Orchestra Philharmonique de Strasbourg, Opéra de Marseille, Orchestra dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia, Orquesta Nacional de Espana, Jerusalem Symphony Orchestra, Kyoto Symphony Orchestra, Tonkünstlerorchester in Wien, Orchestre National de Belgique, Orquesta Nacional de México, Tonhalle-Orchester Zürich, Bamberger Symphoniker, Budapest Festival Orchestra, Orchestre Symphonique de Montreal, MDR – Sinfonieorchester Leipzig.

Choć główną domeną działalności Antoniego Wita jest muzyka symfoniczna, artysta odnosił także sukcesy jako dyrygent operowy. Dla Teatru Wielkiego–Opery Narodowej w Warszawie przygotował premiery Cyrulika sewilskiego Gioacchino Rossiniego, Traviaty i Balu maskowego Giuseppe Verdiego, dla teatru operowego w Malmö – Aidę Giuseppe Verdiego i Konsula Gian Carlo Menottiego, zaś premierami Halki Stanisława Moniuszki dyrygował w Tokio i Trieście.

Nagrał ponad 150 płyt dla wytwórni EMI, CBS, Decca, Camerata Tokyo, NVC Arts, Pony Canyon, EBS Recordings, Naxos, Polskie Nagrania. Należy do nielicznego grona artystów na świecie, których płyty sprzedano w łącznym nakładzie ponad 5 milionów egzemplarzy. Tylko dla firmy NAXOS nagrał ponad 30 CD z muzyką polską, które sprzedano w nakładzie ponad 600.000 egzemplarzy. Głównie są to nagrania z udziałem Orkiestry Filharmonii Narodowej oraz Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia.

Płyty nagrane pod batutą Antoniego Wita nagrodzone zostały m.in. Diapason d’Or i Grand Prix du Disque de la Nouvelle Académie (1983), Cannes Classical Award (Midem Classique 2002), Classical Internet Award (2004), Records Academy Award (Record Geijutsu 2005), oraz nagrodami Fryderyka ( 2002 i 2005), Gramophone Editor’s Choice (2007 i 2008), BBC Music Magazine Editor’s Choice (2008 i 2009). W 2013 roku Antoni Wit zdobył prestiżową nagrodę Grammy za płytę (nagraną z Orkiestrą Filharmonii Narodowej a wydaną przez Naxos) ) z utworami Krzysztofa Pendereckiego.